کریس اندرسون: ایلان، تو چطور تونستی این کارها رو بکنی؟ این پروژه‌ها (پی‌پال، سولار سیتی، تسلا و اسپیس ایکس)
خیلی متفاوتند، اینا در مقیاس خودشون پروژه‌های خیلی بلندپروازانه‌ای هستند. چطور روی زمین یک فردی می‌تونه تا این حد نوآور باشه؟ در مورد تو چه چیزی باعث شده این اتفاق رخ بده؟
ایلان: واقعا نمی‌دونم... (به فکر فرو می‌رود) جواب خوبی برای شما ندارم. من خیلی کار می‌کنم. واقعا خیلی زیاد.
از ظاهر یکنواخت و تکراری ماشینتان خسته شده‌اید؟ آیا جرات و شجاعت این را دارید که با افزودن نقاشی و طرح‌های هنری ظاهر ماشینتان از آن حالت خسته‌کننده دربیاورید؟ یک ماشین باز آمریکایی هنگامی که موتور ماشین نیسان Skyline GRT خود را تیون آپ یا تنظیم و تقویت می‌کرد به همراه همسر بااستعداد و هنرمندش به طور تصادفی شیوه فوق‌العاده‌ای برای تغییر بدنه نقره‌ای ماشینشان به یک تابلوی نقاشی و یک اثر هنری یافتند.
این ماشین باز که عضو ارتش آمریکا هم است از رنگ نقره‌ای ماشینش متنفر بود. یک بار غروب به به همسرش اجازه داد تا با ماژیک روی سپر ماشین یک سری نقش و نگار بکشد. فردا صبح وقتی که خورشید بالا آمد و او این نقش و نگارهای فوق‌العاده و زیبا را دید، دو نفری به این نتیجه رسیدند که باید این کار را با نقاشی کردن بقیه قسمت‌های بدنه ادامه بدهند. بعد از آن وقتی که مرد در حال تقویت کردن ماشین بود، همزمان همسرش به نقاشی کردن و رسم این نقش و نگارها می‌پرداخت.
بعد از تقریباً ۱۰۰ ساعت کار و روکش کردن بدنه ماشین با یک لایه‌ی شفاف برای حفظ آن نقاشی‌ها، حالا آن‌ها یک ماشین به شدت زیبایی داشتند که علاوه بر زیبا بودن موتورش هم تقویت شده بود. در ادامه مطلب می‌توانید مراحل تکمیل این نقاشی‌ها بر روی بدنه ماشین را ببینید.
امروزه در کشور ما متاسفانه خانه‌های دارای معماری اصولی و اصیل کمتر به چشم می‌خورد. آنچه که در شهرها دیده می‌شود خانه‌هایی با نماها و معماری‌های بی‌تناسب، تکراری، زشت و بی‌هویت هستند که کوچکترین تناسب و سازگاری‌ای با محیط اطراف خود از جمله خانه‌های مجاور، محیط شهری و طبیعت اطراف خود ندارند. فاجعه‌ای که فرهنگ بساز و بفروش بر سر شهرهای ما آورده است تا سال‌ها تاثیر منفی و زشت خود را بر ظاهر و کاربرد شهرها و خانه‌های آن و ساکنانش خواهد گذاشت. یکی از مهم‌ترین چیزهایی که متاسفانه در معماری امروز خانه‌های ما کمتر دیده می‌شود ارتباط خانه و ساکنینش با محیط طبیعی است. در گذشته حیاط خانه‌ها بزرگ و حاوی محیط سبز درختان، گل‌ها و حوض بخش مهمی از یک خانه‌ای ایرانی بودند. اما امروزه فضای سبز آخرین بخشی است که در طراحی و ساخت خانه‌ها دیده و در نظر گرفته می‌شود. البته مقصران این مشکل فقط معماران و اهالی صنف بساز و بفروش‌ها نیستند، بلکه خود ما و فرهنگ ما نیز در این مشکل دخیل هستیم. ما چقدر به فضای سبز اهمیت می‌دهیم و چقدر در این راستا گام برداشته‌ایم؟ چند بار در عمرمان درخت کاشته‌ایم؟ چقدر سعی کردیم در حیاط یا نزدیک محیط زندگی‌مان درخت یا گل بکاریم و به آن‌ها رسیدگی کنیم؟
برای دیدن عمق فاجعه پیشنهاد می‌کنم تصاویر ماهواره‌ای برخی شهرهای غربی را با تصاویر ماهواره‌ای شهر و خیابان و کوچه‌های اطراف منزل خود مقایسه کنید.
مقایسه فضای سبز شهر قزوین با وینی‌پگ در کانادا
این روند مخرب در بعضی از کشورهای آسیایی نیز وجود دارد. از جمله در برخی از شهرهای ویتنام که خانه‌های آنان در گذشته در بین و یا کنار درختان جنگل بنا می‌شده است. اما رشد سریع و بی‌قاعده شهرنشینی موجب شد تا ساکنین این شهرها هم از اهمیت فضای سبز غافل شوند و به قطع درختان و نابودی محیط طبیعی برای ساخت خانه‌هایشان رو بیاورند. اما در سال‌های اخیر آنان به تدریج دوباره متوجه اهمیت همین فضاهای سبز و تاثیر آن بر زندگی و روان آدم‌های ساکن شهرهایشان شدند. در این مطلب به معرفی یکی از پروژه‌هایی که در راستای همین تلاش برای ارج نهادن به فضای سبز و بازگرداندن آن به محیط زندگی شهرنشینان است می‌پردازیم.
این پروژه در شهر Ho Chi Minh ویتنام توسط گروه معماری Vo Trong Nghia و به منظور بازگرداندن فضای سبز به محیط شهری طراحی شده است. در سایت این گروه، در مورد این پروژه چنین شرح داده شده است:
به علت رشد سریع شهرنشینی، شهرهای ویتنام از اصل خود که به صورت جنگل‌های استوایی بودند به شدت فاصله گرفته‌اند. برای نمونه، امروزه در شهر Ho Chi Minh تنها فقط ۰.۲۵ درصد از کل شهر توسط فضای سبز پوشیده شده است. تعداد بیش از حد موتورسیکلت‌ها موجب ایجاد ترافیک شدید و آلودگی هوا در شهر شده است. در نتیجه، نسل جدید در شهرها ارتباط خود با طبیعت را از دست داده است.
«خانه‌ای برای درختان» با بودجه ۱۵۵۰۰۰ دلار نمونه‌ی اولیه‌ایی از تلاش برای تغییر این وضعیت است. هدف اصلی این پروژه برگرداندن فضای سبز به شهر و وفق دادن ناحیه پر تراکم مسکونی با درختان بزرگ استوایی است. پنج جعبه بتنی -که هرکدام محل یک پروژه‌ی متفاوت است- مانند یک گلدان به منظور کاشت درختان روی سقفشان طراحی شده‌اند. همچنین به دلیل وجود لایه ضخیم خاک، این گلدان‌ها به صورت بستری برای نگه‌داری آب باران‌های موسمی نیز عمل می‌کنند. در نتیجه، با افزایش تعداد این گونه خانه‌ها در آینده، ریسک جاری شدن سیل در سطح شهر در هنگام طوفان‌های موسمی کاهش می‌یابد.
برای دیدن عکس‌های بیشتر از این پروژه به ادامه مطلب مراجعه نمایید.
برای دیدن تصویر بزرگتر روی عکس کلیک کنید.
چه چیزی خورشید را به ماه ربط می‌دهد؟ در طول تاریخ پاسخ‌های بسیاری به این سوال داده شده است، اما در مورد این تصویر، به نظر می‌رسد پاسخ کهکشان راه شیری باشد. این تصویر متشکل از ۱۶ عکس پانوراما است که توسط Dave Lane در پارک ملی Capitol Reef، واقع در یوتای آمریکا گرفته شده است. جایی که در آن دو کلوت ماسه‌سنگی معبد خورشید در چپ و معبد ماه در راست از سطح بیابان برآمده‌اند. هر کدام از این آثار تاریخی طبیعی حدود ۱۰۰ متر ارتفاع دارند و از دوران ژوارسیک (۱۶۰ میلیون سال پیش) بازمانده‌اند. ولی بسیاری از ستارگان و سحابی‌هایی که پس‌زمینه آسمان را با نقاط نورانی پوشانده‌اند -از جمله کهکشان آندرومدا در پایین سمت چپ عکس در ادامه مطلب- ازاین دو ماسه‌سنگ‌های یکپارچه قدیمی‌تر هستند. امشب، ۱۶ مهر (۷ اکتبر) زمین به وسیله‌ی سایه‌اش خورشید را به ماه متصل خواهد کرد و مردمان بسیاری در نقاط مختلف کره‌ی زمین شاهد یک ماه گرفتگی کامل خواهند بود. طبق نقشه‌ای که در ادامه مطلب آمده است، متاسفانه این پدیده در کشور ما قابل رویت نخواهد بود.
پ.ن: ناگفته نماند که این عکس قابلیت استفاده به عنوان تصویری زیبا برای پس‌زمینه گوشی، تبلت و کامپیوتر را دارد.
